मराठी शब्दवेल

आपल्या आयुष्यात आपण खूप हसतो कारण हसवणारे आपल्या आयुष्यात असतात . हसणं हे आरोग्यासाठी खूप आवश्यक असतं. आपले त्रास दुःख हे सारं या हसण्यामुळे कुठेतरी कमी होत असतं. असंच निरंतर हास्याची कारंजी फुलविणारा कार्यक्रम म्हणजे महाराष्ट्राची हास्य जत्रा. एक एक विनोदवीर स्त्री- पुरुष जणू जन्मास येतानाच हे इतरांना हसवण्याचं बळ घेऊन आला असेल एवढे प्रतिभावंत आहेत. स्वतःचे दुःख विसरूनही दुसऱ्याला नेहमी सारखंच हसवायचं काम करणाऱ्या माझ्या आवडत्या कलाकारांना त्यांचा आदर म्हणून काही चार शब्द सुचले ते या कवितेतून व्यक्त करण्याचा प्रयत्न केलाय. कारण ज्या ज्या वेळी मन अस्वस्थ वाटलं त्या त्या वेळी या कार्यक्रमाची साथ मिळाली. कधी एकटा पडलो नाही एवढं मनोरंजन मिळालं ते youtube वर वारंवार प्रत्येक भाग आवडीने पाहिल्यावर. माझ्यासारख्या बऱ्याच जणांना हा कार्यक्रम नक्की आवडत असेल आणि त्यांचेही त्या सर्व टीम बद्दल हेच भाव असतील .खरोखर टेंशनवरची मात्रा , महाराष्ट्राची हास्य जत्रा. महाराष्ट्राची हास्य जत्रा सर्व टीम चे आभार🙏 तुम्हि दिलेल्या हास्याची कृतज्ञाता म्हणून चार शब्द लिहिण्याचा प्रयत्न करतोय.

गुढीपाडव्या निम्मित काव्य २०२१

एक मे महाराष्ट्र दिन आणि या दिनाचे महत्व माझ्या सर्व मराठी बांधवांना आहेच. वीरांची, संतांची ही पावन भूमी आणि अशा या भूमीमध्ये मी जन्म घेतला याचा मला अभिमान आहे तसा इथल्या प्रत्येक नागरिकाला नक्कीच आहे. महाराष्ट्राला शब्दात सांगणं त्याचं शब्दात वर्णन होऊ शकत नाही तरीही त्याचे गोडवे व्यक्त करण्याचा माझ्या या कवितेतून एक छोटासा प्रयत्न करतोय. 

माय माऊली स्वामी आई तुझ्या चरणांशी सदैव माझे मस्तक राहो. आलेल्या प्रत्येक संकटाला तुझ्यावरच्या विश्वासावर तोंड देण्याचे बळ माझ्यासारख्या प्रत्येक स्वामीभक्तांस मिळो. तुला प्रसन्न करण्यासाठी जरी मी तुझे उपासतपास करत नसलो तुझ्या चरणांशी पुष्प वाहत जरी नसलो तरी स्वामी आई तुझ्या चरणांशी माझं हृदयपुष्प आणि माझे हे शिरकमल प्रत्येक जन्मात भक्तीभावाने असेल. तू नेहमीच माझ्या पाठीशी आहेस याची जाण मला वेळोवेळी जाणवते. काव्यपुष्प स्वामींचरणी अर्पण🙏

शांत स्वभाव हा नेहमीच चांगला असतो पण त्या चांगुलपणाचा लोक फायदा घेत असतात. म्हणून आपला साधेपणा टिकवून थोडं स्पष्ट राहावं मग आपल्या स्पष्टपणामुळे पुढे पश्चाताप करायची वेळ येत नाही. आपल्या चूक सुधारून आपण आपल्या भविष्याची वाटचाल करावी. मराठी शब्दवेल 👇👇  https://b.sharechat.com/yVhdzngZMab

 मनात खूप विचार साचलेले असतात . एक जाग्यावरून ते संपूर्ण दुनियेत क्षणात पोहचू शकतं. ताण तणावाने भरलेल्या मनाला एकचित्त ठेवण्यासाठी भजन आणि भक्ती या सुयोग्य उपाय आहे. मराठी शब्दवेल 👇👇  https://b.sharechat.com/yVhdzngZMab

आपल्या सर्व सजीवांचे जीवन निसर्गातील पंचमहाभूतांवर अवलंबून असतं. त्यात हवा हा एक महत्वपूर्ण घटक आहे . त्याला श्वास म्हणून आपण शरीरात घेतो . आपल्याला भरभरून हे ऑक्सिजन देणारे ते वृक्ष असतात पण आपण बंगले, इमारती, घरे बांधण्यात गढून गेलोकी किती वृक्षतोड केली याची जाणीव नाही आपल्याला. आपल्या सुविधांसाठी निसर्गावर घाव घातलेले आपण आपल्याला अजूनही या वृक्षांचे महत्व कळत नाही . वृक्षतोडीच्या तुलनेत  वृक्षारोपण खूपच कमी आहे. आपण जरा विचार केला ह्या झाडांशिवाय आपलं आयुष्य कसं असेल तर आपल्याला नक्कीच त्याचे महत्व कळेल . माझ्या  " किमया वृक्षवल्लीची "  या कवितेतून मी ते व्यक्त करण्याचा एक प्रयत्न करतोय.             धन्यवाद!!

                              श्री स्वामी समर्थ          माझ्या वाचक आणि स्वामी भक्तांना माझा सहृदय प्रणाम. आपल्या आयुष्यात आलेल्या प्रत्येक गोष्टीची जाणीव त्या परमेश्वराला असते.   तरीही आपण आपल्या व्यथा सारख्या त्यांच्यापाशी मांडत असतो जसं लहान मूल आपल्या आई वडिलांना आपलं दुखलं खुपलं तर वारंवार सांगत असतं अगदी तसंच. कारण भक्त आणि भगवंत यांचं नातं माय लेकरसारखंच असतं. आपण जी काही गोष्ट करू ती त्यांचा  स्मरनाने करायची . यश आलं तर त्या यशात त्या भगवंताचे आभार मानायचे अपयश आणि अडथळे आले तर त्यांच्याच कृपेवर विश्वास ठेऊन जिद्देने सामोरे जायचे. आयुष्य हा एक खेळ आहे तो प्रत्येकजण आपआपल्या परीने खेळत असतो .  पण या खेळात आपल्या श्रद्धेवर विश्वास ठेवायचा . नक्कीच हरण्याची भीती मनातून केव्हाच नाहीशी झालेली असेल.

  जय शिवराय! जय शंभू महाराज. महाराष्ट्राच्या या पवित्र मातीमध्ये वीर शिवाजी महाराजांचे पुत्र छत्रपती संभाजी महाराजांचा जन्म झाला. भारताच्या इतिहासातील अजिंक्य योद्धा म्हणून ज्यांचे नाव अमर झाले असे आपले संभाजी महाराज . त्यांच्या पवित्र चरणांशी नथमस्तक होणं या शिवाय दुसरं भाग्य नाही. अनेक लढाया केल्या एकही लढाई हरले नाही. स्वराज्याचे स्वप्न वडिलांचे राजे विसरले नाहीत.  आपल्याच माणसांमुळे राजे कैद झाले विविध प्रकारेचे सहन केले .कोणत्याही आमिषाला भुलले नाही की स्वतःच्या जिवाच्या रक्षणासाठी मागे हटले नाहीत . स्वराज्याच्या रयतेसाठी , हिंदू धर्मासाठी आपला देह अर्पिला. म्हणूनच आज प्रत्येकाच्या काळजात संभाजी महाराज जिवंत आहे. एक साधी सुई अंगाला टोचली तर आपल्याला वेदना होतात मग सोसल्या असतील तापलेल्या सळया त्यांनी आपल्या डोळ्यांमध्ये .  अंगावर होणाऱ्या प्रत्येक घावाला कसे उत्तर दिले असेल . विचारांच्याही पलीकडे हे सत्य आहे . नक्कीच प्रत्येकाच्या मनात महाराजांचा आदर आणि सन्मान भरलेला आहे. माझी महाराजांच्या पायाची धूळ होण्याचीही पात्रता नाही. तरीही या वीराला माझा कवितेतून मुजरा करण्य...

         "नाव" , नाव म्हणजे आपली ओळख असते आणि ती ओळख निर्माण करायला खूप काळ जातो . पैसा कमवण्यापेक्षा नाव कमावलं तर ते जास्त काळ टिकत असतं. पण ते कमवायला आपल्या अंगी प्रामाणिकपणा, आणि मेहनत दुसऱ्याचं चांगले चिंतन करणारे विचार असले पाहिजेत. आणि कमावलेलं नाव टिकवता आलं पाहिजे नाहीतर ते घालवायला आपली एक चूक पण कारण ठरू शकते. भक्ती मार्गातून मुक्तीकडे जाण्यासाठी मानवधर्म पाळणे आवश्यक आहे त्यातच जीवन खूप सुंदर आहे.  

    स्वप्न खूप असतात आपली, पण आपण ती मर्यादित पाहणं खूप गरजेचं असतं. मनात असलेली सगळीच स्वप्न पूर्ण झाली नाहीत तर निराश व्हायचं नाही पण आपल्या आयुष्यासाठी, आपल्या प्रगतीसाठी जी योग्य आणि मापक स्वप्न असतील ती पूर्ण करण्यासाठी नक्कीच अतोनात प्रयत्न करायचे.  तो ध्यास आपल्या मनात भिनला पाहिजे मग स्वप्न साकार व्हायला नक्कीच मदत होईल. 

      आईबद्दल लिहायला शब्द कमी पडतील. "आई" या विषयावर अगणित साहित्य वाचायला मिळतं . खरचं आई सारखे दैवत या दुनियेत कोणी नाही हे म्हटलेलं आहे ते खरं. पण सर्वानाच आई बद्दलच्या भावना तिला सांगता येत असतील काय? आणि जरी काही नाही सांगत म्हणजे त्यांच्या मनात आईबद्दल प्रेम नाही काय? शब्दांची जागा जेव्हा भावना घेतात त्यावेळी त्या योग्य वेळी त्या कृतीतून दिसून येतात, आज आई-आई करणारे उद्या म्हातारपणात त्या माउलीला विसरणारे खूप आहेत म्हणजे काय लहानपणी तो आईप्रेमाचा दिखावा होता काय तर नाही . त्यांचंही ते आईवरचं प्रेम असतं पण काळानुसार त्यात एवढा फरक का हे ज्याचे त्यालाच ठाऊक .  जे कधीही आईबद्दलचे प्रेम  व्यक्त करत नाहीत त्यांच्याही मनात आईसाठी नक्कीच मंदिर बांधलेलं असतं . त्यांच्या मनातील भाव माझ्या "आई " कवितेतून व्यक्त करतोय 🙏

        "प्रेम" म्हणजे सुख दुखात सारखीच साथ देणारं बंधन आहे. प्रत्येक नात्यात होतात तसे  काही रुसवे फुगवे या नात्यात आले, तर ते आपणच सोडवले पाहिजेत. आयुष्यात आयुष्यभरासाठी प्रेम करणारी निस्वार्थी माणसं कमी असतात. त्यात खऱ्या प्रेमालाही एक महत्वपूर्ण जागा आहे . आपण जिच्यावर किंवा ज्याच्यावर प्रेम करतो ती व्यक्ती आपल्या मनात खूप खोलवर रुतलेली असते तिच्या भेटीसाठी जीव व्याकुळ होतो. अबोला धरलेला असेल तर जगणं कठीण होतं, हेच प्रेम असतं. थोडासा मतभेद झाला म्हणून नातं तोडू नये. आपण जरी चुकलो नसू तरी आपल्या प्रेमासाठी आपण थोडं समजून घेऊन माफी मागितली तर आपण काही लहान  ठरणार नसतो . ती व्यक्ती जिला आपल्या अबोल्यानेही त्रास होतच असणार . आपण कधीतरी अशी चुक करून बसू शकतो , आपल्या मीपणाच्या भावनेमुळे की आपल्यावर स्वतःपेक्षा जास्त प्रेम करणारी व्यक्ती खूप दुरावली जाऊ शकते. नितांत प्रेम असेल आणि मनातील भाव शुद्ध असतील तर तेव्हा होणारा त्रास हा आपल्याला या जगापासून खूप कुठेतरी दूर नेऊन ठेवतो विचारांच्या विश्वात.त्यामुळे जगणं कठीण होऊन जातं आणि ते कुठेतरी सांगण्या...

           जगात थैमान घालणाऱ्या या कोरोनरुपी प्रयलामध्ये त्रस्त झालेल्या आपल्या सारख्या कित्येक जणांना आता या समुद्रातील वादळाचा धोका आणि त्याचे परिणाम स्वीकारावे लागत आहेत. माणूस जगणं विसरून गेलाय एवढा अहाकार माजलेला आहे. ह्या सर्वांतून सुखरूप बाहेर काढण्यासाठी भगवंता चरणी प्रथना म्हणून एक कविता अर्पण करतोय. तुझ्या सर्व भक्तांना तारून त्यांची नाव तू ह्या संकटांच्या सागरातून किनाऱ्याला पोहचव🙏. राम कृष्ण हरी🙏